Dit artikel is verschenen in Lilith nr 18,
dec/jan 1998
Links Hoog Rechts

REAKTIE OP HEKSENNACHT IN GRONINGEN VAN "MADELIEF"

In deze reaktie sluiten wij ons aan bij sommige dingen die Madelief ook al schreef, maar hebben wij ook zeker kritiek op andere dingen..

Eerst even een feit rechtgezet: het aantal vrouwen dat op de heksennacht in Groningen komt, wordt ieder jaar minder, met als uitzondering vorig jaar (in verband met een ingrijpende gebeurtenis vlak voor de heksennacht). En dat heeft wel alles te maken met het karakter van de heksennacht, wat zich in de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. De heksennacht is meer radikaal geworden, zoals Madelief al schreef, en daardoor minder breed toegankelijk geworden. Dat wilden wij bewust zo; we stonden zo duidelijk ergens voor en waren daar rechtlijnig in. We wilden geen concessies doen en dat dat minder vrouwen tijdens de heksennacht opleverde was gewoon jammer.

Dan nu over de organisatie van dit jaar. Waar was de organisatie uberhaupt? Wij kregen de indruk dat van "de organisatie" niemand de verantwoordelijkheid op zich nam voor het verloop van de nacht en de problemen die zich voordeden. Onze ervaring is dat, zeker als je je dingen wil permiteren zoals geen smeris bij de demo, het essentieel is dat je als organisatie verantwoordelijkheid draagt. Bijvoorbeeld wie wat doet wanneer en hoe! En dat andere vrouwen ook vooraf laten weten, zodat vrouwen voor zichzelf kunnen uitmaken of ze hier achter staan. Wij denken dat je op een heksennacht niet zoveel hebt aan vooronderstellingen en onuitgesproken verwachtingen, dit werkt misverstanden in de hand. Bovendien schept dit een hoogdrempelige sfeer van 'ons kent ons'.

En dan nu over 'het incident' van deze heksennacht.

Al eerder in de demo waren een aantal vrouwen geschrokken van het wegjagen van een vervelende man d.m.v. vuurspuwen. Zij wist blijkbaar niet wat er aan voorafgegaan was en dat dit nou eenmaal ze de gewoonte is. Je kunt toch niet van vrouwen verwachten dat zij zomaar zonder meer solidair zijn met (solo-)akties van vrouwen die zij helemaal niet kennen en waarover van te voren niets wordt uitgelegd. Dit speelde ook mee met wat er gebeurd is met de vervelende dronken man.

Wat ons betreft is deze aktie ook totaal geescaleerd. We bedoelen, kom nou, iemand wegjagen of wegslaan is heel anders dan iemand blijven belagen die amper nog een bedreiging vormt voor de demo. Dan heb je toch gewoon je eigen agressie niet meer onder controle? En wie draagt vervolgens de verantwoordelijkheid voor dit soort geweld? Wij voelen ons op deze manier niet aangesproken.

En dat van die vrouwenakties op een weegschaal; wij vinden het ook irritant als mannen uit de scene dit soort dingen aangrijpen om zich er weer eens flink te bemoeien. Maar two wrongs don't make a right, right? Of is de tendens van de heksennacht in de toekomst "fuck politics, let's riot" en willen we kritiekloos een heftigheidskultuur tijdens de heksennacht handhaven? Daar bedanken wij in ieder geval voor en we vragen ons af hoeveel vrouwen daar nog zin in hebben.

Wendy en Ma'rianne

Massa



Links Hoog Rechts
Dit artikel is verschenen in Lilith nr 18,
dec/jan 1998